Χθες και προχθες ειπα γεια χαρα οχι στον Αντυπα, αλλα στο λειτουργικο που χρησιμοποιω εδω και πολλα χρονια. Ενας φιλαρας μου ειχε βαλει σε ενα εξτρα δισκο το suse 6.4, πρεπει να ηταν καλοκαιρι του '99. Ετσι ξεκινησε το καραβι του Λινουξ. Μετα αγορασαμε συνεταιρικα το suse 9.? σε πολλα cd. Και μετα περασα στο 11.2 (μπορει και να περασα απο το 10) οπου και εμεινα πολυ.
Εκανα κανα δυο απιστιες με debian και gentoo, που τα εβαλαν φιλοι μου, αλλα οπως λεει και ο σοφος λαος, «το λειτουργικο πρεπει να το βαζεις μονος σου», αλλιως δεν εισαι σε θεση να το συντηρεις...
Στο 11.2 καθησα πολυ. Ακομα και οταν σταματησε η ενημερωση των αποθετηρίων και βγηκε στο evergreen (το οποίο και σταματα το Νοεμβρη). Ε, καποια στιγμη βαρεθηκα, και ειπα να περασω σε κατι πιο μοντερνο, πιο προχωρημενο, κατι που να αντιστοιχει στις γνωσεις, τις ικανοτητες και το στυλ μου. Το arch linux ηταν η απαντηση...
Οπότε προετοιμασα το εδαφος, το τεσταρα στο εργαστηριο (βλ. virtualbox), διαβασα διαφορα, εκανα τα καταλληλα μπακαπ, ειπα «ο Θεος βοηθος» και εκανα τη βουτια.
Εδω πρεπει να πουμε, οτι ο,τι και να λεει ο κοσμος, το arch δεν ειναι για τον καθενα. Περα απο την τεκμηριωση που ειναι μεν καλη, αλλα μπερδευεται και με παλια τεκμηριωση που σε μπερδευει, στον πραγματικο κοσμο τα πραγματα δεν ειναι ροδινα. Και καλα ακολουθεις τα πρωτα σταδια του εγχειριδίου. Και καλα ολα παν οπως τα λεει. Και καλα λες πανευκολο, ακολουθω απλως τα βηματα. Και ωπ! μια στιγμη ο κομπιουτορας στα λεει αλλιως. Και εισαι τωρα σε ενα γιαπι συστημα, νυχτα, χωρις δικτυο, χωρις βοηθεια, χωρις να ξερεις σε ποια κατευθυνση να πας. Πανικος! (για τους ασχετους). Εδω ειναι που χρειαζεται η πειρα, η μπυρα, η ψυχραιμια, το καθαρο μυαλο. Να εχεις ρεζερβες πισω σου, να εχεις φροντισει για plan B, να κατεβαζει η κουτρα σου ιδεες.
Γι αυτο αλλωστε τον διαλεξα αυτον τον δρομο. Γιατι μ αρεσουν οι προκλησεις. Μ αρεσουν τα προβληματα για δυνατους λυτες. Μ αρεσει να μαθαινω. Σιχαινομαι την ετοιμη τροφη, το φαστ φουντ των software, το να σκεφτεται ο αλλος για μενα, το τι θελω και επιθυμω. Θελω να εχω ενα λειτουργικο που να φυσαει, να χυνεται στο υλισμικο σαν το νερο σε καθε ειδους δοχειο, να μπορω να το πλασω και να το κανω οπως το φανταζομαι, να με πλασει κι αυτο και να με κανει να το μαθω και να το καταλαβαινω. Για τετοια πραγματα μιλαμε. Και οποιος καταλαβε, καταλαβε...
Η εγκατασταση εχει σχεδον τελειωσει. Μενει εκτυπωσκανερ και μαλλον τελειωσαμε. Συνδεση στο δικτυο, resolving (χε χε), partitioning οπως το θελω, multibooting, Xorg, οδηγοι γραφικων και σωστη ρυθμιση (μια μικρη προκληση), ηχος (και φως), ολα ετοιμα. Τι μενει; Ε, αυτο που ειπα + apache, mysql κτλ κτλ.
Ειμαι πολυ ευχαριστημενος. Οπως το φανταστηκα ειναι. Μπραβο στα παιδια που το φτιαξανε! Παντα τετοια!