Δεν έχω σκοπό να γίνω ψάλτης. Δεν το αποκλείω όμως. Από μεράκι το κάνω. Από ακόρεστη περιέργεια, από αγάπη για τη μουσική, από χρέος αποδοχής της κληρονομιάς μου.

Τον Ιούνιο ξεκίνησα μαθήματα για το πτυχίο βυζαντινής μουσικής. Μέσω skype στο Ωδείο Σίμων Καράς. Με έναν πολύ καλό δάσκαλο. Και με ορίζοντα 4-5 χρόνια.

Είχα κάνει παλιά στη σχολή στο Α.Πα.Θες. Και στο ωδείο με τον Σιέμπη. Δυο εξάμηνα, στο μακρινό '92. Θυμόμουν όμως αρκετά.

Άλλη μουσική. Σημειογραφία. Γλώσσα. Χώρος. Ένα νέο σύμπαν χιλιάδων ετών. Άργησα. Έπρεπε να γίνει.

Γουβια. Οχι το χειροτερο λιμανι που εχω δει. Τεραστιο. Χιλιαδες σκαφη. Μαζικος τουρισμος. Ποιος την πληρωνει; 70€ υποχρεωτικα καθαρισμος; Λυπαμαι κυριε, με καρτα θα πληρωσω. Καταλαβα...

Πλαταρια. Αδειο λιμανι. Και σε μιση ωρα γεμισε. Μα ποτε κοιμουνται αυτοι οι νεαροι; Ολη τη νυχτα ουρλιαχτα και παρτυ και πρωι πρωι μπαρκαρουν. Μπραβο αντοχες…

Ορμος - βαρδια αγκυρας. Αστραπες απο τη στερια. Ενα συννεφο καλυπτει τον ουρανο. Ευτυχως σωπασαν.

Ορμος - βαρδια αγκυρας. Αθορυβα γλιστρουν μακρια τα μεγαλα πλοια. Ενας φαρος. Το φεγγαρι δυει ασπροκιτρινο. Δρομος φωτος - κυματων μας ενωνει. Ολα συγχωρουνται.

Ορμος - βαρδια αγκυρας. Αδιακοπα τα κυματα στα βραχια. Χιλιαδες μικροι καταρρακτες.

Γάιος. Ολοι για δω. Μπηκαμε στα στενα. Τι κανει ρε συ αυτος ο μεγαλος; Εδω προσπεραση; Να μια θεση! Ρευμα, κινηση, μανουβρες. Πολύς ιδρωτας.

Αγιος Νικολαος. Αδεια απο το δημαρχειο. Ενημερωση λιμενικου. Τα καταφεραμε τα τυπικα. Φουσκωμα το φουσκωτο. Ας παρουμε και την τρομπα καλου κακου. Κουπι. Τι περιπετεια... Του λεπτου. Στο δασος. Στο καστρο. Φασιανος!... Στη στροφη. Στο ισιωμα παραλία παραλία. Σαν παιδι που κανει αταξια. Κι ας εχουμε αδεια επισημη με σφραγιδα και υπογραφη.

Αντιπαξοι. Παραλία για παραλία. Σαν τις μυγες. Να εκει ενας μονος! Του 'ρχονται τωρα τεσσερις μποναμας, καλη τυχη. Σκαφακια, σκαφη και σκαφαρες. Μια κατελαβε εναν ολοκληρο κολπο. Μ' αρεσε που ηρθαμε Ιουνιο για λιγο κοσμο...

Δυνατος ανεμος στα πλαγια. Περναμε νησακι. Και το πελαγος μυρισε πευκο.

Σημερα, κανοντας εκκαθαριση, βρηκα ενα παλιο τετραδιο με σημειωσεις απο μαθηματικες παραδοσεις του 2006. Αναμεσα στις σημειωσεις βρηκα διαφορα ποιηματα ή σκιτσα για ποιηματα που ειχα γραψει. Θα τα αναφερω εδω, για να πεταξω το τετραδιο.

Οι σημειωσεις πολλων εντελως για μενα ξεχασμενων ποιηματων ή ποιητικων εξυπναδων εχουν πολλες διορθωσεις/διαγραφες. Παραθετω εδω ενα κειμενο, το οποιο ομως δεν μπορω να το θυμηθω με τιποτα. Μαλιστα, αρχικως σκεφτηκα μηπως μετεφρασα κατι υπαρκτο. Αλλα ψαχνοντας στο διαδικτυο δεν βρηκα κατι παρομοιο, οποτε, οπως αλλωστε φαινεται απο τις διορθωσεις, το ειχα σκεφτει τοτε. Το παρακατω βρισκεται ενα φυλλο μετα απο ενα αλλο κειμενο που εχει ημερομηνια 12/12/06, οποτε πρεπει να γραφτηκε περιπου τοτε.

Μια φραση ή ενα ποιημα μπορει να ειναι ιδεογραμμα για κατι, για το οποίο δεν υπαρχει λεξη.

Τι το κοινο εχουν η ιππασια, η ιστιοπλοΐα και το πιλοταρισμα αεροπλανου;

Υπαρχει ενα: η ψυχραιμια. Αν εισαι ανησυχος ή φοβισμενος, το αλογο δεν θα σε εμπιστευτει. Αν σε πιασει πανικος στο καραβι οταν κατι παει στραβα, ουτε το πληρωμα, ουτε το καραβι θα ανταποκριθει. Αν σε κυριευσει ο φοβος στο ανεμοπτερο οταν συμβει κατι απροσδοκητο, δεν θα δεις τη λυση που ειναι στο χερι σου.

Η ψυχραιμια χτιζεται με δυο συστατικα: την εμπειρια και τον χαρακτηρα. Αν εχεις εμπειρια ομως πανικοβαλλεσαι, εισαι ακαταλληλος.

...στη φουρτουνα φαινεται, λεει ο πολυ σοφος λαος. Κι ομως, σε ενα παρα πολυ καλο αρθρο σχετικα με την ιστιοπλοΐα διαβασα πως το κυριότερο καθήκον του κυβερνήτη είναι να προλαβαίνει και να αποφεύγει τις πιθανές καταστάσεις ανάγκης. Μου φαινεται, πως θα προτιμησω αυτη την ρηση εναντι της παροιμιας. Ειναι αυτο που λεμε, η προφυλαξη ειναι προτιμοτερη απο τη θεραπεια. Διοτι ειναι πιο ευκολο, πιο απλο, πιο φτηνο να προφυλαξεις, παρα να θεραπευσεις.

Το ιδιο ισχυει για καθετι στη ζωη. Υγεια, επαγγελμα, σχεσεις. Των φρονιμων τα παιδια. Ου μπλεξεις. Ερχονται δυσκολοι καιροι.